Groen monster, ambacht school, Yale en nog meer

Zaterdag ochtend zijn we naar het zuiden gereisd om zondag middag aan de safari tocht te beginnen. Vanuit een hotel, met vrolijke en gezellige eigenaren, werd een jeep en driver geregeld. De driver had ontzettend goede ogen en zag alles! We reden langs een meer, toen we voorbij het meer waren zette hij de jeep in z’n achteruit en zegt: “daar lag een krokodil!” Terug bij het meer zagen we heel iets de rug van de krokodil boven het water uitkomen... ongelovelijk dat hij dat had gezien!
We hadden gehoopt om heel veel olifanten te zien, zo was ons verteld; grote kuddes, maar ondanks de vele olifanten poep op het pad hebben we maar 1 olifant gezien heeeeell ver weg. Naast krokodillen, adelaars, wilde buffalo’s, heel veel vogels, herten, apen, wilde zwijnen, mooie meren en super zonsondergang hebben we, heel bijzonder en met heel veel geluk volgens de kenners, luipaarden gezien! We hebben zeker een half uur naar een stil liggent hoopje aan de andere kant van het meer en achter een boom zitten kijken, dit bleek een luipaard te zijn, haha! Na een half uur stond het op, rekte het zich uit en liep met z’n mooie tijger passen de bosjes in.... weg poes en alle motoren van alle stil staande jeeps ging weer aan. Haha! De tocht was ontzettend vermoeiend, goed blijven opletten en turen om wat te zien, dat op een bankje achter in de schuddende en hobbelende jeep maakt het niet makkelijker. Om 14.00 uur vertrokken we en 19.00 uur waren we weer terug. Kwart voor 8 zaten we na een douche op de verranda aan een heerlijk zelf gemaakte pizza door de eigenaresse, echt heerlijk! Helaas zijn alle foto’s on- ingezoomd niet heel bijzonder, maar als je vergenoeg inzoomd en goed zoekt kan je eventueel een aantal dieren spotten.

(Misschien snap je het al Nina, ondanks dat het beter was dan de grassprietjes en paarse mieren in Afrika is safari niet echt iets voor mij, haha!)

Maandag ochtend vroeg op om aan de lange reis naar Matugama te beginnen. We hebben een tussenstop gemaakt aan het strand in Mirrissa en druk gespeeld in de hoge indrukwekkende golven. Aanstaande zondag gaan we een poging wagen om te surfen! (jeeeeyy)

Wat er gebeurde voor we op avontuur gingen:
- Ingesmeerd door Pinipa als groen monster met een drap van blaadjes en soort oranje wortel.
Vanaf vorig weekend zat ik helemaal onder de bultjes; rug, zij, buik, boven benen, billen en het jeukte verschrikkelijk! Ik dacht dat het gewoon muggenbulten waren, maar het waren er wel heel veel en ze werden ook niet groot zoals muggenbulten normaal doen zo gauw ze gaan jeuken. Dus naar het centrum toe en daar geshowt. Pinipa zei dat het een alergische reactie was, als hun bijvoorbeeld inktvis eten krijgen ze het ook wel eens... ze noemde allemaal verschillende oorzaken op, maar behalve eten (want we eten hier 2x op een dag, 5 dagen in de week het zelfde) kon het van alles zijn. Een bepaalt soort blaadjes en wortel fijn gestampt en uiteindelijk mocht ik als een groen monster 20 minuten op een handoekje zitten wachten. Gek genoeg heeft het vieze drapje, de pracht foto’s en Sigurd in een deuk geholpen! Na nog een nacht vol jeuk was ik er van af, nu nog al die open gekrapte plekjes weg, hihi.

- De ambacht school is heropend! Jasil en Janeke gaan nu elke dag met de kinderen aan de slag. Het is een gaaf gezicht en de kinderen zijn ontzettend enthousiast en ijverig aan het werk. Dit leverde bij Sigurd natuurlijk weer mooie kinder foto’s op!

- Het helpen koken idee is voor de laatste keer besproken tijdens de conversation, de hoofd nannie heeft het aan de kinderen verteld, goedkeuring gevraagd bij het comité en nu gaat het aanstaande donderdag van start! We hebben een groot vel gemaakt met de namen van de kinderen erop in tweetallen en daar achter komen de datums te staan wanneer ze aan de beurt zijn om Aunty te helpen met koken voor het avondeten. Ik ben erg benieuwd hoe het zal gaan.

- Sigurd had een grote dip afgelopen week en zelfs toen we zaterdag aan de reis naar het zuiden begonnen werd het niet beter. Maar zondag stond Sigurd gelukkig alweer een stuk vrolijker op. Afgelopen 3 maand heb ik ook mijn negative buien gehad en Sigurd bleef daar altijd positief bij, ook om mij het allemaal positief te laten bekijken. Maar na 3 maanden zei Sigurd: “Ik ben het zat om alles positief te blijven bekijken!” We gaan er nu weer vol goede moet tegen aan, nog 6 weken en dan begint ons afscheids reisje door Sri Lanka en is het tijd om India te ontdekken.

- Afgelopen week hebben we ook stiekem naar goedkope woon oplossing gekeken voor bij terugkomst in Nederland. De maand november/ december gaan Anja en Bert op avontuur en wij zorgen er voor dat de bloemetjes water blijven krijgen en de afwas gedaan blijft worden. Nu zijn we opzoek wat we in de maand oktober gaan doen.

- Dinsdag een gave dag! Na de lunch liep ik naar buiten om te kijken wat de jongens gingen doen, wat de nannies gingen doen en wat ik zou gaan ondernemen met de jongens. Een aantal zaten in de speeltuin met de bal te spelen, de nieuwe nannie ging samen met de hoofd nannie een aantal kinderen voorlezen en de rest van de jongens waren heel hard en vrolijk aan het werk in de ambachtschool. En dat noemen ze dan hard werken op stage, haha! Het was super om te zien dat alles zo leuk en gezellig liep zonder dat wij daar ook maar iets in deel namen. Muziek geregeld voor op de ambachtschool, complimenten gegeven aan de nannies en toen naar het fysio center om te kijken of daar nog wat te beleven was. Ondanks dat wij dus heerlijk overbodig waren was het super om te zien! We zijn hier met het doel aan de slag gegaan om de kinderen te leren zichzelf en met elkaar te vermaken en de nannies leren activiteiten te verzinnen, doen en begeleiden (daarnaast natuurlijk de zorg te verbeteren) Zoals het nu lijkt; HET WERKT! Maar ook zoals Pinipa al zei: “Nu vooruit blijven kijken en zien of het ook blijft werken.”

- Ondertussen is het al bijna zaterdag 11 juni en zijn de kinderen + de nannies heel hard aan het aftellen. Dinsdag ochtend kwam Asele vrolijk naar ons toe, nog 4 nachten en dan gingen we met de bus (Appi jannewa bus) naar de zoo. Behalve “appi jannewa bus” werd de rest al dansend en springend duidelijk gemaakt met uitbeeldingen van vogels en olifanten. WE HEBBEN ER ZIN IN