De tijd vliegt... en wij bijna ook!!
Door: Sigurd en Renee
Blijf op de hoogte en volg Morris Sigurd & Renee
25 September 2011 | Nepal, Pātan
Na 2,5 week in Patan; bijkletsen, uitrusten, gezellig met z’n alle naar Chitwan en Sigurd met een infectie in z’n been, zijn we eindelijk samen op avontuur gegaan in Nepal!
De infectie gaat goed, de bobbels zitten er nog maar de pijn is weg. Zondag 18 sept zijn we met de de bus naar Pokhara gegaan voor een week avontuur.
De busreis naar Pokhara, door bergen en langs rivieren, was al erg sprookjesachtig. Maar toen we in Pokhara aankwamen snapte ik eindelijk waarom een boel mensen zo enthousiast over Nepal zijn. Gave bergen, rijst velden, vrolijk mensen, groot lake, mooie kleuren, gezellig en leuk guesthouse! Vanaf het balkon keken we uit over de goudkleurige rijst velden op het lake met daar achter de bergen.
Maandag zijn we wezen shoppen en chillen in het gezellige centrum waar een boel blanke “joh dude ik luister Bob Marley muziek” rond lopen. ’s Avonds wezen uit eten op een dakterras naast het lake. Net op het moment dat we wouden afrekenen werden we verrast door een aardbeving, wat een rare ervaring is dat! Dit was of een hele grote vrachtwagen die langs denderde of een aardbeving!!! Nadat we van de verbazing waren bijgekomen ging onze gedachte meteen naar Folko en Esther. In Pokhara was de schok niet zo heftig maar we waren bang dat het in Kathmandu wel zou zijn... Eens in de zoveel tijd komt er een aardbeving voor in Kathmandu en verdwijnt er een groot deel van de stad, die aardbeving is nu al 2 jaar te laat... Eng idee! Gelukkig hadden we de volgende dag een email van Folko met de vraag hoe het met ons was!
Dinsdag en woensdag hebben we een scooter gehuurd en zijn we rond getufd door Pokhara en omgeving. Dinsdag de berg op, door de regen, benieuwd wat er aan de andere kant van de berg te zien was. Maar toen we na zo’n 15 km werden ingehaald door een bus naar Kathmandu zijn we toch maar omgekeerd. Op de terugweg langs een waterval en doorweekt terug naar ons guesthouse voor een warme douche en droge kleren. We hebben de scooter terug gebracht met nog een bijna volle tank, met de vraag of we de benzine de volgende dag kunnen oprijden. Woensdag ochtend na het ontbijt kwamen we de scooter ophalen, en zoals we al een klein beetje hadden verwacht, was de tank leeg! De man van de verhuur was er niet, een jongetje die voor het eerst kwam werken hielp ons en die wist natuurlijk van niks. 20 minuten later zou de eigenaar weer terug zijn, dus wij hebben nog even 20 minuten rond gestreund in het gezellige centrum. Toen we weer terug kwamen stond de eigenaar klaar met z’n mountain bike... we maakte oogcontact en weg was hij!!! We hebben hem met open mond na staan kijken..! Hij had 2 liter voor ons klaar gezet en volgens het nieuwe jongetje was dat alle benzine die er nog in zat,, wel heel vreemd dat het wijzertje op half vol bleef hangen ipv bijna vol..... Dat noemen ze dus toeristen pesten!
Des ondanks heerlijk rond getufd in super mooi weer! Eerst naar rechts, door rijstvelden, hobbit achtige landschap (hobbit uit Lord of the Rings) en dorpjes totdat de weg vol stond met water, knie hoogte, zijn we weer omgedraaid opzoek naar Sarangkot. Na een aantal keer de routebeschrijving van de locals uit te hebben geprobeerd zijn we toch maar zelf op zoektocht gegaan. Ondanks dat we steeds aangaven dat we met de scooter waren wouden ze ons recht omhoog de berg opsturen met grote los liggende rotsblokken.. We hebben het geprobeerd, volgens de mensen kon dat wel met de scooter, maar na een spannende poging hebben we de scooter ’s avonds toch met een ander geluid terug moeten brengen dan dat we hem mee kregen... Na een eigen zoektocht naar een scooter begaanbare weg hebben we Saragkot, boven op de berg, berijkt met super uitzichten!
Via Old Pokhara en een vieze drukke stinkende weg zijn we terug gegaan naar het centrum van Pokhara waar we in een mooi tuin/ terras de zonsondergang boven het lake hebben gekeken. Toen ik naar het lake liep om de laatste zonnestralen erop te zette en me weer omdraaide om terug te lopen naar het terras zag ik tot mijn blijste verbazing de Himalaya te voorschijnkomen achter de wolken!! Wauw!! Ik schreeuwde naar Sigurd “Himalaya!” Sigurd kwam snel aangelopen, gevolgd door een andere Nederlander die het ook had begrepen, gevolgd door een engels man... het leek of de stad 1 voor 1 ontwaakte! Steeds meer mensen die schreeuwend en enthousiast opsprongen met hun fototoestel in de aanslag. Hoe verder de Himalaya te voorschijn kwam hoe meer de stad ontwaakte, super grappig en wat is de Himalaya toch indrukwekkend mooi en groot!!! De engelsman, waar we samen mee stonden te genieten van het uitzicht, zei “ik neem nu een boot, gaan jullie mee?” Een roeiboot ingesprongen en vanaf het water van de lichtgevende sneeuwtoppen genoten. Wat zijn wij toch een stel gelukkige mazzelaars!!!
Wat wij woensdag ook nog hadden gedaan was een vlucht geboekt met een afsprong vanaf Sarangkot... Donderdag middag zijn we wezen PARAGLIDEN!!! Zelfs ik met mijn hoogte vrees was, gek genoeg, geen seconde bang of zenuwachtig! Met een grote vlieger als een vogel zo hoog als de wolken. Super gaaf en relaxt!
Vrijdag middag hebben we zelf nog een roeibootje gehuurd en is Sigurd in 4 uur het een na grootste lake van Nepal overgestoken en weer terug... lekker liggen bakken in de zon terwijl we rond dobberde tussen de bergen.
Zaterdag zijn we met een lange bus reis weer terug gegaan naar Kathmandu. We reden na 7 uur in een grote dikke mist wolk Kathmandu binnen, zo werd zelfs de grote drukke stad nog sprookjesachtig.
Nu nog 3 dagen gezellig doen met Folko Eshter Micha en Jesse, wat rond fietsen in de mooie natuur, laatste spullentjes kopen en dinsdag avond uiteten voor Esthers verjaardag en ons doei/ dankjewel etentje!
Ons 3 dagen vliegplan:
Woe. 28 sept Jet Airways Kathmandu - Mumbai 11.55 - 14.55 uur
Don. 29 sept EgyptAir Mumbai - Cairo 9.40 - 13.10 uur
Vrij. 30 sept EgyptAir Cairo - Amsterdam 10.00 - 15.00 uur
Tot snel, Time flies....
De infectie gaat goed, de bobbels zitten er nog maar de pijn is weg. Zondag 18 sept zijn we met de de bus naar Pokhara gegaan voor een week avontuur.
De busreis naar Pokhara, door bergen en langs rivieren, was al erg sprookjesachtig. Maar toen we in Pokhara aankwamen snapte ik eindelijk waarom een boel mensen zo enthousiast over Nepal zijn. Gave bergen, rijst velden, vrolijk mensen, groot lake, mooie kleuren, gezellig en leuk guesthouse! Vanaf het balkon keken we uit over de goudkleurige rijst velden op het lake met daar achter de bergen.
Maandag zijn we wezen shoppen en chillen in het gezellige centrum waar een boel blanke “joh dude ik luister Bob Marley muziek” rond lopen. ’s Avonds wezen uit eten op een dakterras naast het lake. Net op het moment dat we wouden afrekenen werden we verrast door een aardbeving, wat een rare ervaring is dat! Dit was of een hele grote vrachtwagen die langs denderde of een aardbeving!!! Nadat we van de verbazing waren bijgekomen ging onze gedachte meteen naar Folko en Esther. In Pokhara was de schok niet zo heftig maar we waren bang dat het in Kathmandu wel zou zijn... Eens in de zoveel tijd komt er een aardbeving voor in Kathmandu en verdwijnt er een groot deel van de stad, die aardbeving is nu al 2 jaar te laat... Eng idee! Gelukkig hadden we de volgende dag een email van Folko met de vraag hoe het met ons was!
Dinsdag en woensdag hebben we een scooter gehuurd en zijn we rond getufd door Pokhara en omgeving. Dinsdag de berg op, door de regen, benieuwd wat er aan de andere kant van de berg te zien was. Maar toen we na zo’n 15 km werden ingehaald door een bus naar Kathmandu zijn we toch maar omgekeerd. Op de terugweg langs een waterval en doorweekt terug naar ons guesthouse voor een warme douche en droge kleren. We hebben de scooter terug gebracht met nog een bijna volle tank, met de vraag of we de benzine de volgende dag kunnen oprijden. Woensdag ochtend na het ontbijt kwamen we de scooter ophalen, en zoals we al een klein beetje hadden verwacht, was de tank leeg! De man van de verhuur was er niet, een jongetje die voor het eerst kwam werken hielp ons en die wist natuurlijk van niks. 20 minuten later zou de eigenaar weer terug zijn, dus wij hebben nog even 20 minuten rond gestreund in het gezellige centrum. Toen we weer terug kwamen stond de eigenaar klaar met z’n mountain bike... we maakte oogcontact en weg was hij!!! We hebben hem met open mond na staan kijken..! Hij had 2 liter voor ons klaar gezet en volgens het nieuwe jongetje was dat alle benzine die er nog in zat,, wel heel vreemd dat het wijzertje op half vol bleef hangen ipv bijna vol..... Dat noemen ze dus toeristen pesten!
Des ondanks heerlijk rond getufd in super mooi weer! Eerst naar rechts, door rijstvelden, hobbit achtige landschap (hobbit uit Lord of the Rings) en dorpjes totdat de weg vol stond met water, knie hoogte, zijn we weer omgedraaid opzoek naar Sarangkot. Na een aantal keer de routebeschrijving van de locals uit te hebben geprobeerd zijn we toch maar zelf op zoektocht gegaan. Ondanks dat we steeds aangaven dat we met de scooter waren wouden ze ons recht omhoog de berg opsturen met grote los liggende rotsblokken.. We hebben het geprobeerd, volgens de mensen kon dat wel met de scooter, maar na een spannende poging hebben we de scooter ’s avonds toch met een ander geluid terug moeten brengen dan dat we hem mee kregen... Na een eigen zoektocht naar een scooter begaanbare weg hebben we Saragkot, boven op de berg, berijkt met super uitzichten!
Via Old Pokhara en een vieze drukke stinkende weg zijn we terug gegaan naar het centrum van Pokhara waar we in een mooi tuin/ terras de zonsondergang boven het lake hebben gekeken. Toen ik naar het lake liep om de laatste zonnestralen erop te zette en me weer omdraaide om terug te lopen naar het terras zag ik tot mijn blijste verbazing de Himalaya te voorschijnkomen achter de wolken!! Wauw!! Ik schreeuwde naar Sigurd “Himalaya!” Sigurd kwam snel aangelopen, gevolgd door een andere Nederlander die het ook had begrepen, gevolgd door een engels man... het leek of de stad 1 voor 1 ontwaakte! Steeds meer mensen die schreeuwend en enthousiast opsprongen met hun fototoestel in de aanslag. Hoe verder de Himalaya te voorschijn kwam hoe meer de stad ontwaakte, super grappig en wat is de Himalaya toch indrukwekkend mooi en groot!!! De engelsman, waar we samen mee stonden te genieten van het uitzicht, zei “ik neem nu een boot, gaan jullie mee?” Een roeiboot ingesprongen en vanaf het water van de lichtgevende sneeuwtoppen genoten. Wat zijn wij toch een stel gelukkige mazzelaars!!!
Wat wij woensdag ook nog hadden gedaan was een vlucht geboekt met een afsprong vanaf Sarangkot... Donderdag middag zijn we wezen PARAGLIDEN!!! Zelfs ik met mijn hoogte vrees was, gek genoeg, geen seconde bang of zenuwachtig! Met een grote vlieger als een vogel zo hoog als de wolken. Super gaaf en relaxt!
Vrijdag middag hebben we zelf nog een roeibootje gehuurd en is Sigurd in 4 uur het een na grootste lake van Nepal overgestoken en weer terug... lekker liggen bakken in de zon terwijl we rond dobberde tussen de bergen.
Zaterdag zijn we met een lange bus reis weer terug gegaan naar Kathmandu. We reden na 7 uur in een grote dikke mist wolk Kathmandu binnen, zo werd zelfs de grote drukke stad nog sprookjesachtig.
Nu nog 3 dagen gezellig doen met Folko Eshter Micha en Jesse, wat rond fietsen in de mooie natuur, laatste spullentjes kopen en dinsdag avond uiteten voor Esthers verjaardag en ons doei/ dankjewel etentje!
Ons 3 dagen vliegplan:
Woe. 28 sept Jet Airways Kathmandu - Mumbai 11.55 - 14.55 uur
Don. 29 sept EgyptAir Mumbai - Cairo 9.40 - 13.10 uur
Vrij. 30 sept EgyptAir Cairo - Amsterdam 10.00 - 15.00 uur
Tot snel, Time flies....
-
25 September 2011 - 06:39
De Huisbaas:
Wat gezellig dat jullie nog een tijdje bij ons komen. We gaan zo eten, komen jullie ook? -
25 September 2011 - 09:13
Wendy Van Veen:
Gaaf hoor! Het blijft leuk om jullie verslagen te lezen, en ik blijf ook jaloers ;) Toen ik hoorde over de aardbeving moest ik meteen aan jullie denken, gelukkig viel het mee. Ook niks van gezien?
Geniet van de laatste daagjes daar, de vrijheid, het lekkere weer, de mooie natuur.. Maar jullie zullen ook vast wel zin hebben om iedereen weer te zien.
Hele goeie reis terug!
Liefs Wendy -
26 September 2011 - 11:25
EJ:
Tja, niets aan toe te voegen..nog een paar dagen en dan is DIT avontuur een geweldige herinnering. Lange verhalen, mooie foto's en een hoofd en hart vol. Geniet van de laatste momenten zolang je kunt, behouden vlucht huiswaarts! Liefs en knuff. -
26 September 2011 - 19:00
Ons:
fantastisch weer
wát een foto's................. geweldig
voor nu alleen
een héééééle goede reis gewenst
tot vrijdag
kusknuf ons -
27 September 2011 - 12:15
Mam:
Pracht verhaal. (We gaan jullie reisverhalen missen..............).
Kan me nog niet voorstellen!!!
Inderdaad wat EJ zegt; een hart en hoofd vol. Niet te filmen dit allemaal.
Nu bijna op naar je vliegtuig. Óp naar hamburgers en lasagna. Óók lekker.
Komen jullie eten over een paar dagen?
Voor Esther van harte gefeliciteerd, en voor jou en je gezin natuurlijk ook nog een hele fijne tijd gewenst in Nepal.
Veel liefs Gerda -
27 September 2011 - 19:31
Vera:
Jee wat maken jullie toch veel mee. Lijkt wel of jullie heel Azie hebben gezien. Jullie maken ze niets meer wijs toch? Helemaal geweldig en euh, in NL eerst ff naar een arts voor de algehele check lijkt me met jullie rare fratsen de hele tijd.
Tot snel!
XX -
28 September 2011 - 06:09
Ons:
Als goed is vliegen jullie nu veilig en wel, ben benieuwd of er mogelijkheid is voor internet misschien wel ín het vliegtuig..........
goede vlucht..en.. gewenst
tot vijdag
-
30 September 2011 - 07:30
Vera:
Onderweg naar Amsterdam! Nog maar 5 uren en jullie zijn er! Wat moet dat gek zijn! Gelukkig is de shock qua weer niet al te groot. Het is nu prachtig weer, jullie hebben de beste zomer uitgezocht om weg te gaan. Het leek wel herfst hier!
Lieve schatten, ik wens jullie een fijne thuiskomst met alles en iedereen die jullie lief is. Heerlijk om de mama's (en de rest) weer in de armen te sluiten!
Ik weet Renee dat je telefoon weg is, maar als je helemaal uitgerust bent en tijd en zin hebt aan een praatje; bel je me dan? Ben heel benieuwd hoe het met jullie gaat!
Voor nu; veel plezier gewenst!
XX -
01 Oktober 2011 - 18:34
Ons:
En ja, wij genieten allemaal weer van jullie aanwezigheid in Nederland!!!!
Van jullie verhalen en van al dat moois dat je hebt meegebracht uit
Sri Lanka, India én Nepal.
Dank daarvoor xxxxx
-
04 Oktober 2011 - 10:02
Milly:
Wat een geweldige ervaringen en indrukken weer!!! Jullie zóóó gegund!
En die foto's....ademloos mooi!
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
